nabawić się

См. также в других словарях:

• nabawiać się – nabawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściągać na siebie coś, doznawać czegoś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nabawić się kłopotów. Często nabawiać się kataru. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nabawić — dk VIa, nabawićwię, nabawićwisz, nabawićbaw, nabawićwił rzad. nabawiać ndk I, nabawićam, nabawićasz, nabawićają, nabawićaj, nabawićał, książk. «doprowadzić kogo do czegoś, przyczynić komu czegoś; sprowadzić, ściągnąć co na kogoś» Nabawić kogoś… …   Słownik języka polskiego

• rozchorować się — dk IV, rozchorować sięruję się, rozchorować sięrujesz się, rozchorować sięruj się, rozchorować sięował się rzad. rozchorowywać się ndk VIIIa, rozchorować sięowuję się, rozchorować sięowujesz się, rozchorować sięowuj się, rozchorować sięywał się… …   Słownik języka polskiego

• przygarbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stać się zgarbionym, skrzywić sobie kręgosłup, pochylić się ku ziemi, nabawić się garbu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygarbił się po chorobie. Pies przygarbił się ze starości. Dom się przygarbił. Przygarbiła się, szyjąc na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zarażać się – zarazić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostając zarażonym, nabawić się choroby zakaźnej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zarazić się grypą, gruźlicą, AIDS. Dziecko łatwo się zaraża od rówieśników. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zakatarzyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, zakatarzyć sięrzę się, zakatarzyć sięrzy się {{/stl 8}}{{stl 7}} dostać, nabawić się kataru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znowu się zakatarzyłeś. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… …   Słownik języka polskiego

• dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca …   Słownik języka polskiego

• choroba — ż IV, CMs. chorobabie; lm D. chorobarób 1. «proces patologiczny objawiający się zaburzeniem czynności organizmu» Lekka, ciężka, obłożna, przewlekła, chroniczna, długotrwała, nieuleczalna, śmiertelna choroba. Choroba dziedziczna, nabyta,… …   Słownik języka polskiego

• odleżeć — dk VIIb, odleżećżę, odleżećżysz, odleżećleż, odleżećżał, odleżećżeli, odleżećżany rzad. odlegiwać ndk VIIIb, odleżećguję, odleżećgujesz, odleżećguj, odleżećiwał, odleżećiwany 1. «poleżeć odpowiednio długo w celu pozbycia się jakiejś dolegliwości …   Słownik języka polskiego

• zarazić — dk VIa, zarazićrażę, zarazićzisz, zarazićraź, zarazićził, zarazićrażony zarażać ndk I, zarazićam, zarazićasz, zarazićają, zarazićaj, zarazićał, zarazićany «przyczynić się do przeniesienia zarazka na zdrowy organizm, wywołać chorobę zakaźną»… …   Słownik języka polskiego